PK sinds 1989 - vervolg

Dit gebied ligt ten westen van het met gletsjersneeuw bedekte Ruwenzori-gebergte, de historische "Bergen van de Maan" genoemd. Het Ituriwoud heeft een oppervlakte van 2 maal Nederland en er wonen naar schatting nog 50 tot 60.000 Pygmeeën temidden van ruim 2.000.000 (!) Bantu immigranten, meest vluchtelingen sinds het begin van de oorlog, nu al 8 jaar lang. Vluchtelingenkampen met tienduizenden bewoners zijn er momenteel nog in het Oosten van het Ituriwoud: langs de weg Beni-Komanda-Bunia.

Oorspronkelijk leefden de Pygmeeën in een groter deel van Afrika, dat toen nog grotendeels bebost was, maar ze zijn terug gedrongen door de Bantu, een groep volkeren die zich vanuit West-Afrika over het continent verspreidde.

Het Ituriwoud is rijk aan hardhout, dat in hoog tempo -legaal en illegaal- wordt gekapt. Mineralen als goud en coltan (grondstof voor mobieltjes), worden intensief met dagmijnbouw geëxploiteerd, waarbij het bos eerst wordt gekapt. De gevolgen zijn voor het voortbestaan van de Pygmeeën niet te overzien.

Zoals de oude wijze Pygmee Moke opmerkt in Colin Turnbull's boek "Kinderen van het Ituriwoud" (1961) :
 "Wij worden het volk van het woud genoemd, maar als het woud sterft, zullen wij ook sterven."

< Vorige